24 Haziran 2012 Pazar

Susuyorum

Evet, yine... Sevmezdim aslında, bulaşmamaya çalışıyordum, dikkat de ediyordum başımı belaya sokmamak için. Sorunlu bir ilişki istediğim en son şeydi hayatımda. Düşünsene, işim istediğim gibi değil, aile keza.. Bir de üstüne iyi gitmeyen bir ilişki tam bir trafik kazası olurdu benim için. 

Bu kez de doğru sandı sevgili saf ben.. Çok da düzgündü, güzel olduğu kadar, akıllı, konuşması, davranışları, sakinliği, açık sözlülüğü.. 

Var mısın? dedim, varım dedi.. Öyle başladı. Yine izin verdim kendime, yine sonunu düşünme dedim, bu sefer yürüyecek her halde. 

Kocaman gülsene bana... Ben öyle yaptım biraz önce çünkü. Güldüm, 6 koca ay sonra, 6 olacak izin ver koca ayından sonra, paşamız her zaman olduğu gibi köşesine usulca çekildi.
Bu sefer neydi yolunda gitmeyen, neydi bu sefer yoldan çıkartan paşamızı? Hiç bir şey..

Aslına bakarsan, yazmak da, anlatmak da istemiyorum. Saçmalamanın manası yok. SUSUYORUM..